Γενικά

Έφηβος κατασκεύασε το προσθετικό χέρι του με lego (εικόνα)

«Ήθελα να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη σαν τους άλλους ανθρώπους, με δύο χέρια», λέει ο 19χρονος, ο οποίος χρησιμοποιεί το τεχνητό μέλος μόνο ευκαιριακά και είναι αυτάρκης χωρίς αυτό.

Ο Νταβίντ Αγκιλάρ κατασκεύασε για τον εαυτό του έναν ρομποτικό προσθετικό χέρι χρησιμοποιώντας τουβλάκια Lego, καθώς γεννήθηκε χωρίς πήχυ στο δεξί χέρι του εξαιτίας μιας σπάνιας γενετικής πάθησης.

Ο 19χρονος Αγκιλάρ, ο οποίος σπουδάζει βιολογική μηχανική στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Καταλονίας στην Ισπανία, χρησιμοποιεί ήδη το τέταρτο μοντέλο του πολύχρωμου προσθετικού μέλους και το όνειρό του είναι να σχεδιάσει οικονομικά ρομποτικά μέλη γι' αυτούς που τα έχουν ανάγκη.

Τα πλαστικά τουβλάκια, που ήταν άλλοτε το αγαπημένο του παιγνίδι, έγιναν για τον Αγκιλάρ το υλικό για να κατασκευάσει τον πρώτο του, ακόμη πολύ στοιχειώδη τεχνητό πήχυ σε ηλικία εννέα ετών και κάθε νέα εκδοχή είχε περισσότερες δυνατότητες κίνησης από την προηγούμενη.

«Ως παιδί ήμουν πολύ νευρικός μπροστά σε άλλους, επειδή ήμουν διαφορετικός, όμως αυτό δεν με έκανε να πάψω να πιστεύω στα όνειρά μου», δήλωσε στο Ρόιτερ ο Αγκιλάρ, ο οποίος κατάγεται από την Ανδόρα, ένα μικροσκοπικό πριγκιπάτο ανάμεσα στην Ισπανία και τη Γαλλία.

«Ήθελα να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη σαν τους άλλους ανθρώπους, με δύο χέρια», λέει ο Αγκιλάρ, ο οποίος χρησιμοποιεί το τεχνητό μέλος μόνο ευκαιριακά και είναι αυτάρκης χωρίς αυτό.

Όλες οι εκδοχές της κατασκευής του εκτίθενται στο δωμάτιό του στη φοιτητική εστία στα περίχωρα της Βαρκελόνης. Τα τελευταία μοντέλα φέρουν το σήμα MK ακολουθούμενο από τον αριθμό -- φόρος τιμής στον υπερήρωα των κόμικς Iron Man και στη θωρακισμένη στολή του, την MK.

Ο Αγκιλάρ, ο οποίος χρησιμοποιεί τουβλάκια Lego που του παρέχει ένας φίλος, παρουσίασε με υπερηφάνεια ένα κόκκινο και κίτρινο πλήρως λειτουργικό ρομποτικό βραχίονα όταν ήταν 18 ετών.

Σε ένα βίντεο παρουσίασης στο κανάλι του στο YouTube, το οποίο διαχειρίζεται με το ψευδώνυμο «Hand Solo», αναφέρει πως ο στόχος του είναι να δείξει στον κόσμο ότι τίποτε δεν είναι αδύνατο και πως η αναπηρία δεν μπορεί να μας σταματήσει.

Αφού αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο, θέλει να δημιουργήσει οικονομικές προσθετικές λύσεις για ανθρώπους που τις έχουν ανάγκη.

«Θα προσπαθήσω να τους δώσω ένα προσθετικό μέλος, ακόμη και δωρεάν, για να τους κάνω να αισθανθούν σαν φυσιολογικοί άνθρωποι, επειδή αυτό είναι φυσιολογικό, δεν είναι;».