Γενικά

Επαναστατική τεχνολογία για άψογες selfie

Ερευνητές ανέπτυξαν μία νέα μέθοδο για selfies… επαγγελματικής ποιότητας.

Τα τελευταία χρόνια οι selfies έχουν γίνει κάτι παραπάνω από μόδα και συνήθως τραβιούνται από απόσταση ίση με το χέρι του χρήστη, αν και η χρήση των πτυσσόμενων «selfie sticks» το αλλάζει αυτό.

Αυτό σημαίνει πως συχνά το αποτέλεσμα δεν είναι κολακευτικό, καθώς παραμορφώνει μύτες, αυτιά κλπ. Για αυτό τον λόγο, αλλά και για την περαιτέρω εξέλιξη της ψηφιακής επεξεργασίας φωτογραφιών - ερευνητές του Princeton University ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο επεξεργασίας selfies, που επιτρέπει την τροποποίηση μιας φωτογραφίας, έτσι ώστε να δίνεται η εντύπωση ότι η φωτογραφία τραβήχτηκε από μεγαλύτερη απόσταση, όπως σε κανονικές, επαγγελματικές φωτογραφίες.

Το συγκεκριμένο εργαλείο μπορεί επίσης να αλλάξει τη γωνία λήψης κάποιου, έτσι ώστε να φαίνεται π.χ. ότι η κάμερα ήταν πιο ψηλά, πιο χαμηλά κλπ. Ακόμη, φωτογραφίες που έχουν υποστεί τέτοια τροποποίηση μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργεί 3D εικόνων - ακόμα και «ζωντανών», εν κινήσει φωτογραφιών, όπως αυτές που βλέπει κανείς στις ταινίες του «Χάρι Πότερ».

«Αν και πρόκειται για την εποχή της selfie, πολλοί δεν γνωρίζουν πόσο αυτές οι φωτογραφίες απέχουν από την πραγματικότητα, επειδή η κάμερα είναι πολύ κοντά» λέει ο Οχάντ Φριντ, επικεφαλής developer της συγκεκριμένης μεθόδου και υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Επιστημών Υπολογιστών του Princeton. «Τώρα που είναι δυνατή η τροποποίηση τόσο πολλών στοιχείων μιας φωτογραφίας απευθείας στο τηλέφωνο, θέλαμε να προσθέσουμε έναν νέο τρόπο επεξεργασίας προσώπων, που να διατηρεί τον ρεαλισμό».

Σύμφωνα με τους ερευνητές, πρόκειται για το πρώτο project που ασχολείται με το θέμα της παραμόρφωσης σε φωτογραφίες selfie, λόγω απόστασης. «Ως άνθρωποι, έχουμε εξελιχθεί έτσι ώστε να είμαστε ευαίσθητοι σε λεπτομέρειες στα πρόσωπα άλλων ανθρώπων, οπότε χαρακτηριστικά ή μικρά προβλήματα σε εικόνες τείνουν να ξεχωρίζουν» λέει ο Άνταμ Φίνκελσταϊν, senior author του συγκεκριμένου paper και καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών.

«Με αυτή τη μέθοδο, έπρεπε να εξασφαλίσουμε ότι οι παρεμβάσεις στις φωτογραφίες έμοιαζαν ρεαλιστικές και η ποιότητα των αποτελεσμάτων που ήμασταν σε θέση να επιτύχουμε ξεκινώντας από μία και μόνη φωτογραφία ήταν έκπληξη» σημειώνει.