Δύο ευκαιρίες και μία πρόκληση
Ο Σεπτέμβριος μπήκε για τα καλά και η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη της League Phase σε Europa και Conference League βρίσκεται πλέον στην τελική της ευθεία. Την προηγούμενη Παρασκευή έγιναν γνωστά τα μονοπάτια που έχουν να διαβούν Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Και η αλήθεια είναι πως με μία πρώτη ματιά, η όρεξη για ευρωπαϊκή διάκριση ανοίγει για τα καλά…
Ξεκινώντας από τον Παναθηναϊκό, οι πράσινοι έπειτα από ένα καλοκαίρι υψηλών απαιτήσεων στο οποίο βρήκαν στο δρόμο τους αντιπάλους υψηλού επιπέδου, είδαν την κληρωτίδα της League Phase του Europa League να τους κλείνει το… μάτι. Πέραν της Ρόμα το τριφύλλι κατάφερε να αποφύγει τους ισχυρούς της διοργάνωσης και πλέον έχει τη δυνατότητα να ονειρεύεται πως μπορεί να φτάσει.
Εφόσον καταφέρει να αξιοποιήσει στο έπακρο της εντός έδρας δυναμική του κόντρα σε Γκόου Αχεντ Ιγκλς, Στουρμ Γκρατς και Βικτόρια Πλζεν, τότε θα έχει βάλει τις βάσεις για ένα καλό πλασάρισμα. Στις εκτός έδρας δοκιμασίες με Γιουνγκ Μπόις, Μάλμε και Φερεντσβάρος θα κριθεί το αν θα μπορεί να ελπίζει ακόμα και σε απευθείας πρόκριση μέσω της 8αδας, καθώς το περσινό όριο παρουσίας στις πρώτες οκτώ της βαθμολογίας ήταν στους 14 βαθμούς. Ένα θετικό αποτέλεσμα στην πρεμιέρα της Βέρνης κόντρα στους Ελβετούς είναι ικανό να ξεκλειδώσει την πορεία των πράσινων και να ανοίξει την όρεξη για μία ακόμα καλύτερη συνέχεια.
Για τον ΠΑΟΚ η κατάσταση μοιάζει κάπως διαφορετική Το πρόγραμμα των ασπρόμαυρων στα χαρτιά μοιάζει πιο απαιτητικό λαμβάνοντας υπόψιν την εκτός έδρας δοκιμασία κόντρα σε Θέλτα, τα δύο ταξίδια σε Γαλλία κόντρα σε Λιλ και Λιόν αλλά και την αναμέτρηση της Τούμπας την προτελευταία αγωνιστική κόντρα στην περσινή φιναλίστ του Conference League, Μπέτις. Μετά την παρουσία του στην League Phase του Europa League την προηγούμενη σεζόν ο δικέφαλος του Βορρά έχει πλέον την τεχνογνωσία να διαχειριστεί την πορεία αυτών των οκτώ αγώνων, στην οποία κάθε λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Οι εντός έδρας αναμετρήσεις κόντρα σε Μακάμπι Τελ Αβίβ, Γιουνγκ Μπόις και Μπραν δεν επιτρέπουν στραβοπάτημα για τους ασπρόμαυρους, που θα κυνηγήσουν ένα μεγάλο αποτέλεσμα εκτός έδρας προκειμένου να κάνουν τη μοίρα του ακόμα καλύτερη ώστε να φτάσουν όσο πιο μακριά γίνεται στη διοργάνωση. Σενάριο ιδανικό καθώς η φετινή χρονιά που συνδυάζεται με την συμπλήρωση των 100 χρόνων ίδρυσης, αποτελεί εκ προοιμίου μία ξεχωριστή συνθήκη για την ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου.
Ο πρόωρος αποκλεισμός του Αρη άφησε τη χώρα μας με μόλις έναν εκπρόσωπο στο φετινό Conference League. Αυτή θα είναι η ΑΕΚ η οποία πέρασε ένα καλοκαίρι αλλαγών και υπερβάσεων που είχε happy end, οδηγώντας την για πρώτη φορά σε League Phase ευρωπαϊκής διοργάνωσης, έπειτα από το περσινό ανέλπιστο αποκλεισμό από τη Νόα. Αν και βρισκόταν και βρίσκεται ακόμα, σε μία συνθήκη ιδιαίτερα μεταβατική, η Ένωση εμφανίστηκε πανέτοιμη κόντρα σε Χάποελ, Αρη Λεμεσού και Άντερλεχτ και για πρώτη φορά στην ιστορία της προκρίθηκε σε τρεις διαδοχικές προκριματικές φάσεις.
Η κλήρωση στην οποία έλαβε μέρος ήταν μία ακόμα απόδειξη πως στη συγκεκριμένη διοργάνωση είναι πιο δύσκολο να προκριθείς από τα προκριματικά, παρά να διακριθείς. Πέραν της Φιορεντίνα η ομάδα του Μάρκο Νίκολιτς θα βρει απέναντί της ομάδες που σε καμία περίπτωση δεν τρομάζουν, αλλά αντιθέτως επιτρέπουν όνειρα καλής πορείας ως τα τελικά στάδια. Εφόσον εμφανιστεί όσο σοβαρή απαιτείται στις εντός έδρας αναμετρήσεις κόντρα σε Αμπερντίν, Σάμροκ και Κραϊόβα, τότε θα πρέπει εκτός έδρας να επιδιώξει τα αποτελέσματα που θα την φέρουν στα πρόθυρα της 8αδας που εξασφαλίζει απευθείας παρουσία στη φάση των 16.
Σε αυτή την περίπτωση το κέρδος θα είναι διπλό καθώς πέραν της καλής πορείας, θα έχει βελτιώσει και τον ευρωπαϊκό της συντελεστή, που θα τις φέρει μελλοντικά καλύτερες κληρώσεις και ευκολότερες δοκιμασίες. Εν τη απουσία της ομάδας φόβητρο που να αποτελεί μεγάλο φαβορί για τον τίτλο (αντίστοιχο της περσινής κατόχου Τσέλσι) το φετινό Conference League μοιάζει με μία διοργάνωση στα μέτρα της ΑΕΚ, που επιτρέπει βλέψεις για μία γεμάτη ευρωπαϊκά χρονιά που μπορεί να φτάσει ως την βαθιά… άνοιξη.