Στη Σιγκαπούρη υπερίσχυσε η... πείρα!
Πηγή: https://f1tracktalk.com/
Το Grand Prix Σιγκαπούρης ήταν ενδεχομένως το πιο συναρπαστικό της χρονιάς. Και πώς δε θα μπορούσε να είναι, άλλωστε, αφού οι δύο Red Bull είχαν βγει εξαρχής εκτός παιχνιδιού. Για πρώτη φορά φέτος, ο Max Verstappen αποδέχθηκε την ήττα του ήδη από το βράδυ του Σαββάτου, όταν προκρίθηκε 11ος στις κατατακτήριες δοκιμές. Δύο θέσεις πίσω του βρισκόταν ο teammate του, Sergio Perez.
Με τη Ferrari να κυριαρχεί όλο το τριήμερο και με τον Carlos Sainz να εκκινεί από την πρώτη θέση, οι Tifosi πίσω στην Ευρώπη προετοίμαζαν το δικό τους πάρτι. Ύστερα από μία απέλπιδα προσπάθεια για νίκη εντός έδρας στη Μόντσα, το πεδίο ήταν πλέον ελεύθερο για τους Ιταλούς. Ο Charles Leclerc που προκρίθηκε 3ος, σίγουρα είχε το μειονέκτημα.
Ανάμεσά τους καραδοκούσε ο George Russell, με μία W14 που ταίριαζε στα δεδομένα της πίστας και με ένα βλέμμα “καρφωμένο” στη νίκη.
Πίσω από την πρώτη τριάδα, ο Lando Norris “κλείδωνε” τη δεύτερη σειρά της εκκίνησης. Ο Lewis Hamilton, φανερά απογοητευμένος το βράδυ του Σαββάτου, προκρίθηκε 5ος, με διαφορά σχεδόν μισού δευτερολέπτου από τον teammate του.
Στην εκκίνηση, λοιπόν, ο George Russell είχε μία μικρή καθυστέρηση, που εκμεταλλεύτηκε ο Charles Leclerc ανεβαίνοντας προς ώρας στη 2η θέση. Ο Lewis Hamilton “ίσιωσε” το πρώτο σικέιν, βγαίνοντας μπροστά από τον teammate του, όμως έδωσε πίσω τη θέση του.
Οι δύο Ferrari προπορευόντουσαν, μέχρι την εμφάνιση του αυτοκινήτου ασφαλείας στον 19ο γύρο, το οποίο συνοδεύτηκε από ένα αργό πιτ στοπ για τον Μονεγάσκο, επιτρέποντας στον Russell να βρεθεί μπροστά του.
Από εκεί κι ύστερα, ο Russell ήθελε μόνο τη νίκη. Μονάχα ένα “τρενάκι” DRS τον εμπόδισε, όμως παράλληλα έδινε την ευκαιρία στον Sainz να ανοίξει διαφορά. Οι Hamilton, Russell και Norris μάχονταν για τη 2η θέση.
Και τότε ο Ισπανός εκτέλεσε ένα ευφυέστατο σχέδιο. Κράτησε τον Norris στο DRS, ώστε ο Βρετανός να μπορέσει να αμυνθεί καλύτερα απέναντι στις δύο Mercedes πίσω του μέχρι τη γραμμή τερματισμού. Έτσι κι έγινε.
Στο μεταξύ, πίσω τους ο Russell “λύγισε” από την πίεση και συγκρούστηκε με τον τοίχο, στον τελευταίο γύρο. Έτσι, ο Hamilton κατάφερε να ανέβει στο τρίτο σκαλί του βάθρου.
Και κάπως έτσι είναι φανερό ότι η εμπειρία… “μίλησε”. Ο Russell την προηγούμενη μέρα είχε δηλώσει ότι θα αποφύγει τα περιττά ρίσκα, όμως υπό την πίεση της τελικής μάχης έπεσε θύμα του εαυτού του. Από την άλλη, ο teammate του -κι επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής- απέφυγε τα ρίσκα και “κρατήθηκε”.
Μπορούμε να πούμε ότι η πείρα “μίλησε” και στην περίπτωση του Sainz. Ο Ισπανός κατάλαβε ότι ο μεγαλύτερος αντίπαλός του ήταν η Mercedes, όχι ο Norris. Ίσως μόνος τρόπος για να εξασφαλίσει τη θέση του ήταν βοηθώντας τον Βρετανό οδηγό της McLaren, όπως δήλωσε και ο ίδιος.
Θα τολμούσα να πω ακόμη κι ότι η -αυτόβουλη- στρατηγική του Ισπανού ήταν αποτέλεσμα “αγωνιστικών γονιδίων” (γιος του Carlos Sainz Sr. γαρ). Ο πατέρας του παρακολουθούσε τον αγώνα από τη Σαρδηνία μέσω… τηλεμετρίας! Και νομίζω ότι αυτό λέει πολλά για τα “παιχνίδια” του γιου του στην άλλη άκρη του πλανήτη.