ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Καμάλα Χάρις: Ποια είναι η πρώτη Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ
Το πρόσωπο που κεντρίζει το ενδιαφέρον, κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Ποια είναι η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται στο αξίωμα.
Την ώρα που η εκλογή του Τζο Μπάιντεν στην Προεδρία των ΗΠΑ και ακόμα περισσότερο η αποπομπή του Ντόναλντ Τραμπ από το Λευκό Οίκο βγάζουν τους Αμερικανούς στους δρόμους για πανηγυρισμούς και ανακουφίζουν μεγάλο μέρος του πλανήτη, ένα άλλο πρόσωπο είναι αυτό που κεντρίζει το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η πρώτη εκλεγμένη αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, η Καμάλα Χάρις.
Η 56χρονη Γερουσιαστής από την Καλιφόρνια γίνεται η πρώτη γυναίκα, έγχρωμη και με καταγωγή από την Ασία που εκλέγεται αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ είναι η μόλις τρίτη γυναίκα που διεκδικεί το αξιώμα. Πρώτη φορά ήταν η Τζεραλντίν Φεράρο, υποψήφια αντιπρόεδρος με τον Δημοκρατικό Γουόλτερ Μοντέιλ, το 1984, όταν εξελέγη ο Ντόνταλντ Ρίγκαν. Η δεύτερη ήταν η Σάρα Πέιλιν το 2008, με τον Τζον Μακέιν, ο οποίος ηττήθηκε από τον Μπαράκ Ομπάμα.
Η πρώτη ομιλία μετά την εκλογή της χαρακτηρίστηκε επίσης ιστορική, ενώ έκανε αναφορές στη Δημοκρατία, τις γυναίκες και τα δικαιώματά τους αλλά και τους μετανάστες, μεταξύ άλλων σημαντικών πολιτικών θεμάτων.
«Η μητέρα μου όταν ήρθε εδώ στα 19 δεν περίμενε ίσως ότι θα ερχόταν μία τέτοια στιγμή. Γυναίκες από την Ασία, αφροαμερικανές, λατίνες, έχουν την δύναμη να στηρίξουν την δημοκρατία. Όλες οι γυναίκες που πάλευαν τόσα χρόνια να προστατέψουν την δημοκρατία και τώρα μία νέα γενιά μάχεται για τον ίδιο σκοπό. Για τους κόπους τους βρίσκομαι εδώ. Για τα όνειρα και τους στόχους τους. Και τι κουράγιο ήθελε για τον Μπάιντεν να διαλέξει μία γυναίκα για αντιπρόεδρο της χώρας. Μπορεί να είμαι η πρώτη, αλλά δεν θα είμαι η τελευταία. Γιατί κάθε μικρό κορίτσι βλέπει ότι η χώρα αυτή, είναι χώρα ευκαιριών, ανεξάρτητα την καταγωγή σου» είπε η Καμάλα Χάρις, με τα πλήθη από κάτω να χειροκροτούν όλο συγκίνηση μέσα από τα αυτοκίνητά τους.
«Είμαι η πρώτη γυναίκα Αντιπρόεδρος, αλλά δεν θα είμαι η τελευταία», δήλωσε συγκινημένη.
Ποια είναι η Καμάλα Χάρις
Η Καμάλα Χάρις γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1960 στο Όκλαντ της Καλιφόρνια. Ο πατέρας της, Ντόναλτ Χάρις, είναι Τζαμαϊκανός οικονομολόγος και ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ για την εφαρμογή των μετα-κεϋνσιανών ιδεών στα αναπτυξιακά οικονομικά.
Η μητέρα της, Σαϊαμάλα Γκοπάλαν, είναι ερευνήτρια με σημαντικές μελέτες στο βιογραφικό της για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού, η οποία κατάγεται από την Ινδία και μετακόμισε στις ΗΠΑ το 1960.
Η Χάρις μεγάλωσε στο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας με τη μητέρα της και τη μικρότερη αδερφή της Μάγια, η οποία σήμερα εργάζεται ως πολιτική αναλύτρια στο καλωδιακό κανάλι MSNBC.
Η Καμάλα και η αδερφή της μεγάλωσαν πηγαίνοντας στην εκκλησία των βαπτιστών αλλά γνώρισαν και τον ινδουισμό όταν επισκέπτονταν την Ινδία και την οικογένεια της μητέρας τους.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Howard της Ουάσιγκτον, το οποίο θεωρείται ως ιδιαίτερα δημοφιλής επιλογή για μαύρους και προβάλλει ως ρητό του το σλόγκαν Veritas et Utilitas (Truth and Service) και στη Νομική Σχολή της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο.
Είναι παντρεμένη με τον δικηγόρο, Ντάγκλας Έμχοφ από το 2014. Ο Έμχοφ έχει δύο παιδιά από προηγούμενο γάμο του.
Τον Φεβρουάριο του 1998, ο εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο Τέρενς Χάλιναν ο οποίος υπήρξε και μέντοράς της, την πρότεινε ως βοηθό εισαγγελέα. Αυτό βέβαια δεν την εμπόδισε από το 2002 να στραφεί εναντίον του και τελικά να εκλεγεί στη θέση του.
Ως εισαγγελέας, τη συνόδευε η φήμη της «σκληρής». Έκτοτε ξεκίνησε η αναρρίχηση της έχοντας πολλούς υποστηρικτές εντός του Δημοκρατικού κόμματος αλλά και πολέμιους που θεωρούν ότι είναι «προστάτης του status quo» και την κατηγορούν για τα πλούτη της καθώς η συνολική της περιουσία υπολογίζεται στα 60 εκατ. δολάρια.
Παρά την «αριστερή» κλίση σε θέματα όπως ο γάμος των ομοφυλοφίλων και η θανατική ποινή, η φορολογία, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αντιμετώπισε επανειλημμένες επιθέσεις από την προοδευτική πτέρυγα των Δημοκρατικών, οι οποίοι ακριβώς δεν τη θεωρούσαν αρκετά προοδευτική. Η Χάρις φαινόταν να αποφεύγει θέματα που αφορούσαν θέματα όπως η αστυνομική μεταρρύθμιση, η νομοθεσία περί ναρκωτικών και οι εσφαλμένες καταδίκες.
Η Χάρις μπορεί να υπερασπιστεί την πολυπολιτισμικότητα που καθορίζει ουσιαστικά την Αμερική αλλά απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό από τα κέντρα εξουσίας της Ουάσιγκτον.
Στις 21 Ιανουαρίου του 2019, η Χάρις ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά της για πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών διεκδικώντας το χρίσμα των Δημοκρατικών.
Στις πρώτες 24 ώρες μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της, έσπασε το ρεκόρ του Σάντερς απ’ το 2016 για τις περισσότερες δωρεές που συγκεντρώθηκαν μέσα σε μια ημέρα μετά την επίσημη ανακοίνωση της.
Παρ΄όλα αυτά όπως ανακοίνωσε η ίδια περίπου ένα χρόνο αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 3 Δεκεμβρίου του 2019, η έλλειψη κεφαλαίων την ανάγκασαν να αποχωρήσει από την κούρσα για το χρίσμα, ενώ λίγους μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2020 εκδήλωσε την υποστήριξή της στον Μπάιντεν.
Τελικά στις 11 Αυγούστου του 2020, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι επιλέχθηκε η Χάρις ως συνυποψήφια του. Η επιλογή της δεν προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Η Χάρις, η οποία έγινε η δεύτερη μαύρη γερουσιαστής στην ιστορία του σώματος όταν εξελέγη το 2016, βρισκόταν πάντα πρώτη στον κατάλογο.
Gallery
