Παράξενα

Έφηβος στα δικαστήρια για... ατελείωτα video games

Ένας 17χρονος που ύψωσε σημαία πολέμου ενάντια σε κανονισμό που περιορίζει το διάστημα που ένα παιδί μπορεί να περάσει μπροστά στην οθόνη βιντεοπαιχνιδιών ή smartphone

Μπορούν οι πολιτικές αρχές να αποφασίζουν πόσο χρόνο έχουν δικαίωμα τα παιδιά να περνούν μπροστά στις οθόνες; Όχι, αποφαίνεται ένας Ιάπωνας έφηβος, που έβαλε σκοπό της ζωής του να υπερασπιστεί το δικαίωμά του να παίζει βιντεοπαιχνίδια όσο θέλει, προσφεύγοντας στο δικαστήριο.

Ο 17χρονος Ουατάρου, επέλεξε το δικαστικό πεδίο για να αμφισβητήσει, επικουρούμενος από τη μητέρα του κι έναν δικηγόρο, την απόφαση της περιφέρειας Καγκάουα (δυτική Ιαπωνία), η οποία αποσκοπεί να περιορίσει τον χρόνο που αφιερώνουν τα παιδιά σε ηλεκτρονικά παιχνίδια και συναφείς δραστηριότητες, στα 60 λεπτά καθημερινά κατά τις σχολικές ημέρες και σε 90 λεπτά κατά τη διάρκεια των διακοπών, ή αργιών.

Στο πλαίσιο αυτού του κανονισμού, που δεν είναι δεσμευτικός, οι τοπικές αρχές επιδιώξουν να επιβάλουν ένα είδος ψηφιακής απαγόρευσης κυκλοφορίας, απαγορεύοντας τη χρήση των smartphone μετά τις 21.00. για παιδιά ηλικίας από 12 έως 15 ετών και μετά τις 10 μ.μ. για μεγαλύτερους εφήβους 15 έως 18 ετών.

"Ο χρόνος που τα παιδιά μπορούν να περάσουν παίζοντας, ή στο smartphone τους, εμπίπτει στους οικογενειακούς κανόνες και δεν είναι ευθύνη της κυβέρνησης", υποστηρίζει ο Ουατάρου για να εξηγήσει τη δράση του. "Νομίζω πως δεν είναι φυσιολογικό μια διοικητική αρχή να παρεμβαίνει στη ζωή των οικογενειών".

Μολονότι ο νεαρός ισχυρίζεται ότι δεν είναι εθισμένος στα παιχνίδια, τονίζει ωστόσο ότι, λόγω αυτών των νέων μέτρων, του έχουν στερήσει την πρόσβαση σε διαδικτυακούς διακομιστές, στους οποίους προσπάθησε να συνδεθεί μετά τις 22:00.

Για τον ίδιον, αυτές οι οδηγίες δεν εδράζονται σε "καμμία επιστημονική πραγματικότητα. Βασίζονται μόνο στην προκατάληψη ότι τα βιντεοπαιχνίδια προκαλούν κατ 'ανάγκη εθιστική συμπεριφορά και οδηγούν τον μαθητή σε απουσίες".

"Εντούτοις, μπορεί να συμβαίνει το εντελώς αντίθετο, οι απουσίες μπορούν να συνδέονται με προβλήματα στο σχολείο, φερ' ειπείν, και για ορισμένους το να παίζεις βιντεοπαιχνίδια είναι σ' αυτήν την περίπτωση ο μόνος τρόπος για να βρεις μια μορφή χαλάρωσης", προσθέτει ο Ουατάρου.

Ο 17χρονος έφηβος δεν είναι μόνος στον αγώνα του: περίπου άλλα 600 πρόσωπα έχουν υπογράψει το αίτημά του ενάντια σε αυτούς τους κανονισμούς.

Το μέτρο που προτάθηκε τον Ιανουάριο, έτυχε ευρείας υποστήριξης στο τοπικό κοινοβούλιο που τον Μάρτιο το επικύρωσε, καθιστώντας το έτσι την πρώτη διάταξη του είδους του στο ιαπωνικό αρχιπέλαγος.

Ερωτηθείς από το Γαλλικό Πρακτορείο, ο δικηγόρος του Ουατάρου, Τομίσι Σάκα, θεωρεί από την πλευρά του πως οι κανονισμοί τούτοι παραβιάζουν το ιαπωνικό Σύνταγμα, το οποίο εγγυάται την ελεύθερη βούληση.

Σύμφωνα με τον Ουατάρου, το μέτρο συνιστά απλώς μια άλλη προσπάθεια περιορισμού του δικαιώματος των παιδιών να διασκεδάζουν.

«Σε πολλές παιδικές χαρές απαγορεύεται να παίζεις ποδόσφαιρο, σε κάποιες απαγορεύεται ακόμη και οποιοδήποτε είδος μπάλας. Μπορούμε απλώς να έχουμε κι εμείς δικαίωμα να διασκεδάσουμε;» αναρωτήθηκε ο ίδιος.