Αθλητικά

Αντετοκούνμπο: ο Κόμπι Μπράιαντ άλλαξε το ποιος είμαι

«Δεν είμαι κοντά στο επίπεδο του Κόμπι», υπογράμμισε ο Greek Freak, που μίλησε για τη σχέση του με τον αδικοχαμένο αθλητή.

Η χθεσινή είδηση του θανάτου του Κόμπι Μπράιαντ προκάλεσε παγκόσμιο σοκ. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκλεισε όλους τους λογαριασμούς του στα social media σε μια προσπάθεια να μπορέσει να κατανοήσει τι συνέβη. Μετά από 24 ώρες επέστρεψε για την προπόνηση των Μιλγουόκι Μπακς, όπου και μίλησε εμφανώς σοκαρισμένος και με αρκετή δυσκολία.

Όταν ρωτήθηκε για τις πρώτες αντιδράσεις του είπε, «Προσπαθώ να κρατώ ιδιωτικά τι νιώθω. Είναι κάτι προσωπικό. Όλοι προσπαθούν να διαχειριστούν με τον δικό τους τρόπο αυτή την τραγωδία. Πριν από μερικά χρόνια βίωσα κι εγώ μια τραγωδία, όταν έχασα τον πατέρα μου. Δεν βγήκα να μιλήσω γι’ αυτό. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι χθες ήταν μια απαίσια μέρα. Για το μπάσκετ, για όλους. Πολλοί επηρεάστηκαν από τα νέα. Στέλνω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του, τη Βανέσα και τα παιδιά του, που έμειναν πίσω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσευχηθώ γι’ αυτούς. Αυτό είναι όλο».

«Ο Κόμπι ήταν σπουδαίος. Ήταν δύο διαφορετικοί άνθρωποι, ο παίκτης εντός παρκέ, κι ο χαρακτήρας εκτός αυτού. Ήταν χαμογελαστός, είχε αυτό το χάρισμα. Άγγιξε πολύ κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς μου κι ας μην είχε την ευκαιρία να τον συναντήσει. Είναι μια στενάχωρη μέρα. Δεν μπορείς να πεις πολλά για αυτό, απλά κάθεσαι κάτω, αναρωτιέσαι και αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντική είναι η ζωή και η οικογένεια. Δεν ξέρω τι να πω. Προσπαθώ να το διαχειριστώ. Είμαι άνθρωπος. Δεν θα κάνω κάποια συνέντευξη τύπου. Ο καθένας το διαχειρίζεται με τον δικό του τρόπο. Θα κρατήσω την οικογένειά του, στο μυαλό μου», είπε χαρακτηριστικά.

Στο τελευταίο παιχνίδι του Μπράιαντ στο Μιλγουόκι, ο Κόμπι είχε πιάσει τον Αντετοκούνμπο και του είχε πει πως ο ίδιος θα αποφασίσει πόσο σπουδαίος θέλει να γίνει. Ο Γιάννης είπε πως «τη θυμάμαι εκείνη την συζήτηση που κάναμε. Ο Κόμπι άλλαξε το ποιος είμαι. Προφανώς με βοήθησε να προχωρήσω και να προοδεύσω. Θα προσπαθήσω να το κρατήσω αυτό».

Όταν δε ρωτήθηκε για το πότε μίλησε μαζί του για τελευταία φορά είπε, «αυτό είναι κάτι προσωπικό, θα το κρατήσω για μένα».

Για το πόσο επηρεάστηκε από τον Κόμπι Μπράιαντ ο «Greek Freak» τόνισε, «Το πρώτο παιχνίδι που είδα στο ΝΒΑ, ήταν ανάμεσα στους Λος Άντζελες Λέικερς και τους Μπόστον Σέλτικς. Ήταν τρομερός. Μπορούσες να το νιώσεις, στον αέρα. Από το πώς αντέδρασε όλος ο κόσμος στο ακουσμα της είδησης. Αντιλαμβάνεσαι πόσο μεγάλος ήταν. Μεγάλωσα με τον Κόμπι, αυτός με ενέπνευσε και με επηρέασε. Τον θαύμαζα. Είναι ένας από τους λόγους που παίζω μπάσκετ κι είμαι σήμερα εδώ. Αυτό. Είναι δύσκολο να με δει κάποιος, όπως έβλεπαν όλοι τον Κόμπι. Ήταν ένας από τους κορυφαίους στην ιστορία. Όταν "φύγω", αν έχω καταφέρει να επηρεάσω τη ζωή των ανθρώπων όπως ο Κόμπι τη δική μου και των άλλων ανθρώπων, θα είναι ευλογία για μένα. Δεν είμαι κοντά στο επίπεδο του Κόμπι. Μακάρι κάποια στιγμή να φτάσω. Μου έμαθε να μην φοβάμαι, να μην με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος και να κάνω τη δουλειά μου, να έχω το χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Προφανώς ότι θυσιάζεις πολύ χρόνο με την οικογένεια σου, αλλά αυτή καταλαβαίνει γιατί το κάνεις και τι θέλεις να πετύχεις».

Για το πως σκέφτονται να τον τιμήσουν με τους συμπαίκτες του είπε, «Θα δούμε τι θα κάνουμε γι’ αυτό ως ομάδα. Δεν ξέρω τι θα κάνουμε. Ίσως βάλουμε τα παπούτσια του, ίσως γράψουμε κάτι σε αυτά, δεν ξέρω ακόμη πώς θα κινηθούμε. Από εκεί και πέρα, είδα κάποιες ιδέες για να αλλάξει το logo του ΝΒΑ. Αν το έκαναν αυτό, θα ήταν υπέροχο. Αλλά είμαι σίγουρος ότι η λίγκα θα βρει έναν καλό τρόπο να τον τιμήσει».

Για το αν αισθάνθηκε καλύτερα που επέστρεψε στο παρκέ είπε, «Στην αρχή σκέφτηκα ότι το να βγω στο γήπεδο και να παίξω, ίσως με κάνει να νιώσω καλύτερα. Όπως όταν έχασα τον πατέρα μου. Αλλά στο τέλος της ημέρας, σκέφτεσαι αν αξίζει όλο αυτό, να παίζεις μπάσκετ για είκοσι χρόνια και μετά να χάνεσαι ξαφνικά. Αξίζει να περνάς όλη αυτή την πίεση; Κάθε μία περίπτωση είναι διαφορετική. Για μένα αξίζει και θα συνεχίσω να είμαι συγκεντρωμένος στο 100% σε ό,τι κάνω. Αν δεν ήταν το μπάσκετ, δεν θα ήμουν εδώ. Ίσως με κάνει να νιώσω λίγο καλύτερα. Αλλά το να μην είναι εδώ, είναι πολύ σκληρό».