Κόσμος

Διαμάχη για την απαλλοτρίωση του σπιτιού που γεννήθηκε ο Χίτλερ

Γιατί η πρώην ιδιοκτήτρια του σπιτιού προσφεύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστρίας.

Σε έναν νέο γύρο περνά η διαμάχη ως προς το ύψος της αποζημίωσης για την απαλλοτρίωση από το αυστριακό κράτος, του σπιτιού στο οποίο είχε γεννηθεί ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο Αδόλφος Χίτλερ, στο Μπραουνάου της Άνω Αυστρίας, καθώς, σύμφωνα με σημερινές πληροφορίες, η πρώην ιδιοκτήτρια προσφεύγει τώρα στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστρίας.

Η πρώην ιδιοκτήτρια ανακοίνωσε την πρόθεση της να καταθέσει έφεση κατά της χθεσινής απόφασης του Ανώτατου Περιφερειακού Δικαστηρίου του ομόσπονδου κρατιδίου της Άνω Αυστρίας, που δικαίωνε την Αυστριακή Δημοκρατία και απέρριπτε προηγούμενη απόφαση του Περιφερειακού Δικαστηρίου της πόλης Ριντ, το οποίο όριζε το ποσό αποζημίωσης της ιδιοκτήτριας στο 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Στην ιδιοκτήτρια είχε καταβληθεί από το αυστριακό κράτος, πρόπερσι, το ποσό των 310.000 ευρώ ως αποζημίωση, ποσό που είναι αρκετά χαμηλότερο από το 1,508 εκατ. ευρώ που έχει ορίσει με περσινή απόφασή του το Περιφερειακό Δικαστήριο του Ριντ, κάνοντας δεκτή την σχετική προσφυγή της ιδιοκτήτριας και την άποψη πραγματογνώμονα, ότι, ακόμη και εάν δεν ληφθεί υπόψη η "ιστορικότητα" του κτιρίου, η αξία του υπερβαίνει τις 800.000 ευρώ.

Στη σχετική έφεση που η Αυστριακή Δημοκρατία είχε καταθέσει τον περασμένο Φεβρουάριο -και έγινε χθες δεκτή από το Ανώτατο Περιφερειακό Δικαστήριο του ομόσπονδου κρατιδίου της Άνω Αυστρίας- ζητούνταν να εξετασθεί κατά πόσο για τον καθορισμό του ύψους της αποζημίωσης συνυπολογίζονται τα μέτρα που είχαν ληφθεί από μέρους της Αυστριακής Δημοκρατίας πριν την απαλλοτρίωση, δηλαδή το γεγονός ότι αυτή ενοικίαζε επί δεκαετίες το κτίριο, για την αποτροπή της χρήσης του κτιρίου για σκοπούς ναζιστικής δραστηριοποίησης.

Η Αυστριακή Δημοκρατία έχει αποδεχθεί στο παρελθόν ως λογικό το ύψος της αξίας του κτιρίου σε 812.000 ευρώ, που προτείνονταν σε σχετική πραγματογνωμοσύνη και έχει στο μεταξύ καταβάλει στην ιδιοκτήτρια το επιπλέον ποσό των 502.000 ευρώ, που είναι η διαφορά ανάμεσα στο αρχικά καταβληθέν ποσό αποζημίωσης των 310.000 ευρώ και των 812.000 ευρώ που προσδιόριζε ο πραγματογνώμονας.

Αξίζει να σημειωθεί, πως το Αυστριακό Συνταγματικό Δικαστήριο με απόφασή του, της 30 ης Ιουνίου 2017, είχε απορρίψει την αρχική αγωγή κατά της απαλλοτρίωσης, που είχε καταθέσει τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς η έως τότε ιδιοκτήτρια του σπιτιού.

Η απαλλοτρίωση του σπιτιού προβλέπεται στον σχετικό ομοσπονδιακό νόμο που είχε ψηφίσει με μεγάλη πλειοψηφία η Ολομέλεια της αυστριακής Βουλής στις 15 Δεκεμβρίου 2016 και όριζε την μεταβίβαση στο αυστριακό κράτος από τα μέσα του Ιανουαρίου 2017, του δικαιώματος ιδιοκτησίας, δίνοντας ένα τέλος στις πολυετείς συζητήσεις για το μέλλον του κτιρίου.

Με τον νόμο τερματιζόταν η δικαστική διαμάχη ανάμεσα στο κράτος και την ιδιοκτήτρια, μία διαμάχη που είχε ξεκινήσει από το 2011, με το σπίτι να παραμένει από τότε κενό, ενώ κατά διαστήματα είχαν γίνει διάφορες προτάσεις ως προς τη μελλοντική χρήση του

Το κτίριο ενοικίαζε από το 1972 και μετά το αυστριακό υπουργείο Εσωτερικών από την ιδιοκτήτριά του και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2011 είχε εγκατεστημένο εκεί ένα εργαστήρι για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Για το κτίριο υπάρχουν, εδώ και καιρό, σκέψεις από την επίσημη Πολιτεία να χρησιμοποιηθεί, μετά τη διαμόρφωσή του για κοινωνικές ή άλλες διοικητικές υπηρεσίες, και σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να παραμείνει οποιαδήποτε διασύνδεσή του με το πρόσωπο του μεγαλύτερου εγκληματία στην ιστορία της ανθρωπότητας, διότι διαφορετικά θα συνεχίζεται ο μύθος του σπιτιού όπου γεννήθηκε ο Αδόλφος Χίτλερ.

Στο σχετικά απλοϊκό και άσημο διώροφο κτίριο με τη διεύθυνση "Σάλτσμπουργκερ Φόρστατ 15" στο Μραουνάου στο ομόσπονδο κρατίδιο της Άνω Αυστρίας, ζούσε από τα τέλη του 19ου αιώνα ο τελωνειακός υπάλληλος Αλοϊς Χίτλερ με τη σύζυγο του Κλάρα.

Στο κτίριο αυτό γεννήθηκε -ως τρίτο από τα έξι παιδιά του ζεύγους- στις 20 Απριλίου του 1889 και παρέμεινε εκεί μέχρι την ηλικία των τριών ετών, ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην ιστορία, με την πόλη στις όχθες του ποταμού Ινν να ζει μέχρι σήμερα στη μαύρη σκιά αυτής της "κληρονομιάς".