ΗΠΑ - Καναδάς

Αμφισβητείται η αυθεντικότητα του πάπυρου για τη «σύζυγο του Ιησού»

Ο αμφιλεγόμενος πάπυρος στον οποίο γίνεται λόγος για τη «σύζυγο του Ιησού» είναι αρχαίος, αλλά οι ειδικοί λένε πως δεν ανήκει στην πρωτοχριστιανική εποχή.

Η ύπαρξη του πάπυρου ντοκουμέντου αποκαλύφθηκε το 2012 από την Κάρεν Κινγκ, καθηγήτρια ιστορίας στη Θεολογική Σχολή του Χάρβαρντ. Ο πάπυρος, που αφήνει να εννοηθεί ότι ο Χριστός ήταν παντρεμένος, έγινε δεκτός με μεγάλο σκεπτικισμό από το Βατικανό αλλά και από τους ιστορικούς που συμπέραναν ότι μάλλον ήταν πλαστός, επικαλούμενοι την ασαφή προέλευσή του, το σχήμα των γραμμάτων και τα γραμματικά λάθη του.

Πρόκειται για ένα τμήμα από πάπυρο, μεγέθους 3,8 επί 7,6 εκατοστών, στον οποίο αναγράφεται, στην κοπτική γλώσσα: «Ο Ιησούς τους είπε, η σύζυγός μου» και «αυτή μπορεί να γίνει μαθήτριά μου». Η φράση αυτή προκάλεσε μάλιστα έντονες συζητήσεις στους κόλπους ορισμένων εκκλησιών όσον αφορά στην αγαμία των ιερέων και το αν οι γυναίκες θα μπορούσαν να κατέχουν ιερατικό αξίωμα.

Κανένα Ευαγγέλιο δεν αναφέρει ότι ο Ιησούς ήταν παντρεμένος ή ότι είχε μαθήτριες. Η Κάρεν Κινγκ υποστηρίζει ότι ο πάπυρος δεν αποδεικνύει ότι ο Ιησούς είχε σύζυγο. «Υπογραμμίζει μόνο ότι οι γυναίκες, οι μητέρες και οι σύζυγοι, θα μπορούσαν επίσης να ήταν μαθήτριες του Ιησού», τόνισε.

Οι επιστημονικές αναλύσεις έδειξαν ότι ο πάπυρος, το μελάνι που χρησιμοποιήθηκε, το συντακτικό και η μορφή των γραμμάτων είναι πράγματι αρχαία, όχι όμως από την εποχή του Ιησού. Οι ειδικοί χρονολόγησαν τον πάπυρο μεταξύ του 6ου και του 9ου μ.Χ. αιώνα. «Όλες οι αναλύσεις και το ιστορικό πλαίσιο υποδεικνύουν ότι ο πάπυρος αυτός γράφτηκε πιθανότατα από χριστιανούς της εποχής εκείνης και δεν είναι ένα σύγχρονο πλαστό έγγραφο», καταλήγει η έρευνα που δημοσιεύεται στη Θεολογική Επιθεώρηση του Χάρβαρντ.

Για την ανάλυση του παπύρου χρησιμοποιήθηκαν πολλές διαφορετικές τεχνικές από επιστήμονες των Πανεπιστημίων Κολούμπια και Χάρβαρντ καθώς και του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης. «Οι ειδικοί συμπέραναν ότι η χημική σύσταση του παπύρου και η οξείδωσή του αντιστοιχούν σε εκείνες των αρχαίων παπύρων, όπως αυτή του Ευαγγελίου του Ευαγγελιστή Ιωάννη», σημειώνεται στη μελέτη.

Τα συμπεράσματα αυτά πάντως δεν έχουν πείσει όλους τους ιστορικούς. Ο Λίο Ντιπάιτ, αιγυπτιολόγος στο Πανεπιστήμιο Μπράουν, είπε ότι οι αναλύσεις που έχουν γίνει δεν αποδεικνύουν την αυθεντικότητα του παπύρου. Όπως εξήγησε, είναι σχετικά εύκολο να βρει κανείς στην αγορά αρχαίους πάπυρους, ενώ επιπροσθέτως η ανάλυση της μελάνης δεν αποδεικνύει πότε γράφτηκε το κείμενο, αλλά μόνο ότι η σύνθεσή της είναι παρόμοια με τα μελάνια που χρησιμοποιούνταν κατά την αρχαιότητα. Υποστήριξε μάλιστα ότι δεν είναι δύσκολο να φτιάξει κανείς τέτοια μελάνη, χρησιμοποιώντας λάδι και καπνιά από κερί.

Τέλος «τα χοντρά γραμματικά λάθη» στο κείμενο και το γεγονός ότι ο τρόπος γραφής των λέξεων -εκτός από τη φράση «η γυναίκα του Ιησού»- είναι ταυτόσημος με εκείνον του Ευαγγελίου του Θωμά, ενός αρχαίου κειμένου που ανακαλύφθηκε το 1945 «δεν αποτελούν σύμπτωση», πρόσθεσε ο αιγυπτιολόγος κρίνοντας επίσης «ύποπτο» το γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης του παπύρου παραμένει μέχρι και σήμερα ανώνυμος.