Δικαιοσύνη

Δημήτρης Ράικος: ο Έλληνας δικαστής στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο του ΟΗΕ

Ο Αν. Καθηγητής της Νομικής και Δικαστής, εξελέγη μεταξύ πλήθους ανθυποψηφίων του στο υψηλόβαθμο αξίωμα του Οργανισμού.

Ένας Έλληνας δικαστής επελέγη στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο του ΟΗΕ!

Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, κατά την 70η Σύνοδο, ο Έλληνας Αν. Καθηγητής Νομικής και Δικαστής, Δημήτριος Ράικος επελέγη, με 93 ψήφους, σε θέση δικαστή του Δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου του Ο.Η.Ε. (UnitedNations Appeals Tribunal).

Η επιλογή έγινε μετά από γραπτή διαγωνιστική διαδικασία μεταξύ δικαστών από όλα τα Κράτη Μέλη του Ο.Η.Ε., στην οποία επιτυχόντες στον γραπτό διαγωνισμό και τελικοί υποψήφιοι για τις αντίστοιχες 4 θέσεις δικαστών ήταν, εκτός του Έλληνα Δικαστή, δικαστές από τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, τη Βραζιλία, τη Νότια Αφρική, και Σλοβενία.

Η διεθνής επιτυχία του Έλληνα δικαστή Δημήτρη Ράικου, εκτός του ότι αποτελεί αναγνώριση του επιπέδου της ελληνικής νομικής επιστήμης και σκέψης, τιμά ιδιαίτερα την Ελλάδα στις δύσκολες στιγμές που περνά και αποτελεί μήνυμα αισιοδοξίας.

Ο κ. Ράικος υπηρετεί σήμερα και ως Πρόεδρος της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων.

Βιογραφικό Δημήτρη Ράικου 

Ο Δημήτριος Ράικος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28-1-1959 και εισήλθε στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το έτος 1976, από την οποία αποφοίτησε το 1981 με βαθμό «ΑΡΙΣΤΑ». Από το έτος 1987 είναι διπλωματούχος του Τμήματος Μεταπτυχιακών Σπουδών, κλάδου Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (βαθμός «ΑΡΙΣΤΑ 10»), και από το 1999 διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (βαθμός «ΑΡΙΣΤΑ».

Κατά το ακαδημαϊκό έτος 1994-1995, πραγματοποιεί μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο και συγκεκριμένα στα πανεπιστήμια London School of Economics and Political Science (LSE) και Middlesex University, στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Υπηρέτησε στο δικαστικό σώμα και συγκεκριμένα στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια από το έτος 1985 έως 11/2013, οπότε και αποχώρησε με τον βαθμό του Εφέτη. Κατά το χρονικό διάστημα από 4-3-2000 μέχρι 4-3-2002 διετέλεσε Προϊστάμενος (Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης) του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, ενώ κατά τη διετία από 19-5-2006 έως 19-5-2008 διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Διοικητικών Δικαστών. Επίσης. στελέχωσε την Ειδική Νομική Υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης κατά το διάστημα από 8-3-2013 μέχρι 22-11-2013. 

Σήμερα υπηρετεί ως Πρόεδρος της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ.), κατόπιν επιλογής του από την Βουλή των Ελλήνων το Σεπτέμβριο 2013, και ως Αναπληρωτής Καθηγητής στη Νομική Σχολή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, όπου διδάσκει διοικητικό δίκαιο, διοικητικό δικονομικό δίκαιο, δίκαιο δημοσίων συμβάσεων, δίκαιο δημόσιας τάξης και δίκαιο του περιβάλλοντος. Εξάλλου, από το έτος 2001 περιλαμβάνεται μεταξύ των διδασκόντων στην Εθνική Σχολή Δικαστών. 

Έχει αναπτύξει ποικίλλη επιστημονική δραστηριότητα στο πεδίο του δημοσίου δικαίου με την, μεταξύ άλλων, συμμετοχή του: α) ως μέλους της ελληνικής αντιπροσωπείας για την εκπόνηση της Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε) περί καταπολεμήσεως της διαφθοράς (Ad Hoc Committee for the Negotiation of the United Nations Convention against Corruption), που έλαβε χώρα στη Βιέννη κατά τα έτη 2002-2003, και τη συμμετοχή του εκ μέρους της Ελλάδας στο πρόγραμμα Octapus Interface 2003: Focus on specialized anti-corruption services (Στρασβούργο) τον Νοέμβριο 2003, στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης, β) ως εισηγητής σε διάφορα επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το Εξωτερικό (άνω των 60), και γ) ως Πρόεδρος ή μέλος σε Επιτροπές του Υπουργείου Δικαιοσύνης κλπ.για την επεξεργασία, μελέτη και σύνταξη σχεδίων νόμων. 

Είναι συγγραφέας εννέα (9) νομικών βιβλίων και πολυάριθμων (άνω των 40) νομικών μελετών.

Σήμερα, υπό την ιδιότητα του Προέδρου της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, έχει αναλάβει, μεταξύ άλλων, το φιλόδοξο έργο της μεταρρύθμισης, αναμόρφωσης και εκσυγχρονισμού του νομοθετικού καθεστώτος των δημοσίων συμβάσεων στη Χώρα μας, και της βελτίωσης και συντονισμού των συστημάτων ελέγχου της νομιμότητας των δημοσίων συμβάσεων που συνάπτουν οι δημόσιοι φορείς (Υπουργεία, Περιφέρειες, Δήμοι κλπ.).