Κόμματα

ΚΚΕ: Λόγια του αέρα οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για την ΕΡΤ

Η κυβέρνηση συνεχίζει την πρακτική να αλλάζει ονόματα και τίτλους και να κρατάει ίδια την ουσία, επισημαίνει ο Περισσός σχολιάζοντας το νομοσχέδιο σχετικά με την ΕΡΤ.

Η πρακτική της κυβέρνησης να αλλάζει ονόματα και τίτλους και να κρατάει την ουσία της προηγούμενης πολιτικής εφαρμόζεται και στην περίπτωση της ΕΡΤ, υποστηρίζει το ΚΚΕ, επισημαίνοντας πως «το νομοσχέδιο της κυβέρνησης όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη δημιουργίας μιας κρατικής ραδιοτηλεόρασης που θα υπηρετεί πραγματικά την ενημέρωση και ψυχαγωγία του λαού, αλλά αντίθετα διατηρεί τη λειτουργία μιας απόλυτα ελεγχόμενης απ’ την εκάστοτε κυβέρνηση ραδιοτηλεόρασης, ενώ την ίδια στιγμή περιέχει σοβαρά εσκεμμένα κενά και ελλείψεις στο ζήτημα της αποκατάστασης των εργαζομένων της ΕΡΤ και της ΝΕΡΙΤ».

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ αναφέρεται επίσης:

«Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί επικοινωνιακά τον πολύμηνο αγώνα των εργαζομένων για να κρύψει την αθέτηση των όποιων υποσχέσεών της και να προχωρήσει στη συγκρότηση μιας κρατικής ραδιοτηλεόρασης, φερέφωνο της κυρίαρχης πολιτικής, με τα ίδια ακριβώς προβλήματα, που είχε και η προηγούμενη.

Παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις, η ΕΡΤ δεν αναβιώνει με το σύνολο των υποδομών, προγραμμάτων και λειτουργιών της, καθώς το νομοσχέδιο αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του - ελεγχόμενου από την εκάστοτε κυβέρνηση - διοικητικού συμβουλίου ν’ αποφασίζει τι και πως θα λειτουργεί, ενώ δεν καταργείται η Κ.Υ.Α. που «έκλεισε» την ΕΡΤ, συνεπώς και όλα τα δυσμενή μέτρα που αυτή συνεπαγόταν. Αυτά δημιουργούν σοβαρά ζητήματα κινητικότητας και δυσμενών συνεπειών σε βάρος των εργαζομένων.

Με το νομοσχέδιο (για την ΕΡΤ) δεν αποκαθίστανται όλοι οι εργαζόμενοι (όπως οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου), δεν εξασφαλίζονται θεσμικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ οι αποδοχές τους θα καθορίζονται με βάση «μνημονιακούς» εφαρμοστικούς νόμους, ανοίγοντας το δρόμο για περαιτέρω μειώσεις. Επίσης, μια σειρά εργασιακά ζητήματα παραπέμπονται στην έκδοση υπουργικών αποφάσεων. Την ίδια στιγμή διατηρείται η δυνατότητα πρόσληψης εργαζομένων πολλών ταχυτήτων που θα βρίσκονται σε διαρκή εργασιακή και άρα και πολιτική ομηρία.

Με την επίκληση της δέσμευσης για ετήσιους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, δίνεται η δυνατότητα για νέες μειώσεις σε δικαιώματα εργαζομένων και λειτουργικές ανάγκες της ΕΡΤ. Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα στο ΔΣ να αυξάνει το ανταποδοτικό τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ενώ την ίδια στιγμή η ΕΡΤ πρέπει να είναι πλεονασματική και να συμβάλλει στον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν αναφέρεται τίποτα για τα περιουσιακά στοιχεία της ΕΡΤ που περιήλθαν στο ΤΑΙΠΕΔ. Προβλέπεται η ανάθεση έργου, που παραπέμπει σε συμπράξεις με ιδιώτες επιχειρηματίες, εργολαβίες και εξωτερικές παραγωγές. Συνεχίζονται, δηλαδή, πρακτικές οι οποίες είχαν καταδικαστεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Αντί να καταργηθούν όλα αυτά, η κυβέρνηση μιλάει στο νομοσχέδιο γενικόλογα για «προνόμια», αναπαράγοντας όλη την προπαγάνδα ενοχοποίησης των εργαζομένων.

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για δήθεν «ανεξάρτητη» και «πολυφωνική» ΕΡΤ αποδεικνύονται λόγια του αέρα, αφού το ΔΣ της νέας εταιρείας θα είναι ελεγχόμενο από την εκάστοτε κυβέρνηση, με τη δυνατότητα που δίνεται στον αρμόδιο υπουργό και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να διορίζουν την πλειοψηφία των μελών του ΔΣ. Ενώ ο λεγόμενος «κοινωνικός έλεγχος» είναι το φύλλο συκής.

Το πιο σημαντικό είναι ότι και η νέα ΕΡΤ θα λειτουργεί στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς των ΜΜΕ, ως ιδεολογικός μηχανισμός του αστικού κράτους κι αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής.

Το ΚΚΕ διεκδικεί την πλήρη αποκατάσταση των εργαζομένων της ΕΡΤ και της ΝΕΡΙΤ και της κατοχύρωσης των εργασιακών δικαιωμάτων. Η ΕΡΤ έχει δυνατότητες να αξιοποιήσει και να στηριχτεί στα μέσα και το προσωπικό της, σε διαφορετική οργάνωση και λειτουργία, για να υπηρετήσει πραγματικά το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση, αλλά και για να στηρίξει την πολύμορφη πολιτιστική, καλλιτεχνική δημιουργία και την ψυχαγωγία του λαού. Αυτή η διεκδίκηση πάει χέρι-χέρι με τον αγώνα για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία.»