Οικονομική πολιτική

Αναβάλλεται για το 2016 το νέο πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις

Για πολιτική ολιγωρία των προηγούμενων κυβερνήσεων, που δεν προώθησαν την υπογραφή μιας σειράς νομοθετικών διατάξεων, κάνει λόγο το Υπουργείο Οικονομίας.

Με άρθρο του νομοσχεδίου «Ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οργάνωση της κυβέρνησης και των κυβερνητικών οργάνων και λοιπές διατάξεις» η κυβέρνηση μεταθέτει χρονικά την εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου (Ν. 4281/2014), που διέπει τις δημόσιες συμβάσεις. Η τροποποίηση του νόμου που εισηγείται το Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού προβλέπει την αναστολή της  ισχύος του μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2015.

Σε Δελτίο Τύπου αναφορικά με το Εθνικό Σύστημα Δημόσιων Προμηθειών και τις Δημόσιες Συμβάσεις επισημαίνει τα εξής:

Η παράταση αυτή κρίθηκε απαραίτητη καθώς το νέο σύστημα ανάθεσης και εκτέλεσης δημοσίων συμβάσεων, έργων, προμηθειών και υπηρεσιών που διαμόρφωνε ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2014, δεν έχει ολοκληρωθεί από άποψης τεχνικών υποδομών και προετοιμασίας της δημόσιας διοίκησης και των φορέων της αγοράς για αυτόν.

Επιπλέον, ο ίδιος ο νόμος απαιτεί πλήθος δευτερογενών νομοθετικών και κανονιστικών πράξεων οι οποίες δεν έχουν υλοποιηθεί από τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες με αποτέλεσμα σήμερα να μη μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή.

Η πολιτική ολιγωρία των προηγούμενων κυβερνήσεων, ο μεταρρυθμιστικός οίστρος που σταματούσε με την ψήφιση των νόμων και η συστηματική αδιαφορία για τους θεσμούς που καλούνταν να υποστηρίξουν αυτή την σημαντική τομή για τη χώρα και τα δημόσια οικονομικά οδήγησε στην σημερινή αναγκαιότητα να δοθεί παράταση στην ημερομηνία υιοθέτησης των νέων διαδικασιών.

Η νέα ελληνική κυβέρνηση παραμένει αταλάντευτα προσανατολισμένη στην κατεύθυνση της εφαρμογής ενός καθεστώτος σύναψης δημοσίων συμβάσεων, βασισμένο σε ένα ασφαλές πληροφοριακό σύστημα, με απλοποιημένες και διαφανείς διαδικασίες. Σε αυτό το πλαίσιο προσανατολίζεται προς την ενσωμάτωση των νεώτερων ευρωπαϊκών οδηγιών στην εθνική νομοθεσία γύρω από τις δημόσιες συμβάσεις και στην συνεργασία με διεθνείς θεσμούς, όπως ο ΟΟΣΑ, για την υιοθέτηση των καλύτερων διεθνών πρακτικών ώστε να εξασφαλιστούν τα μέγιστα δημοσιονομικά οφέλη για τη χώρα.