Επιχειρήσεις

Ζανιάς: Δικλείδες ασφαλείας για να μην γυρίσουμε στην κρίση

Έχει ξεκινήσει η αποκατάσταση της χαμένης παραγωγής εισοδημάτων και της πολύ υωηλής ανεργίας, επεσήμανε σε ομιλία του ο Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας

Του Παναγιώτη Δημητρακόπουλου

«Αυτό που προέχει τώρα, έχοντας ως χώρα βιώσει τις τρομερές συνέπειες της κρίσης, είναι η πλήρης και αποτελεσματική εισαγωγή των ασφαλιστικών δικλείδων που δεν θα επιτρέψουν να ξαναζήσουμε μια τέτοια κρίση και τέτοιες δικλείδες είναι η θεσμοθέτηση των κατάλληλων εργαλείων για τον έλεγχο των κρατικών δαπανών, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και κυρίως την καθοδήγηση της οικονομίας σε ένα νέο βιώσιμο αναπτυξιακό μονοπάτι», τόνισε ο Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργος Ζανιάς, κατά την ομιλία του σε εκδήλωση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών.

Όπως επεσήμανε ο Γιώργος Ζανιάς «η κρίση που βιώνει η χώρα τα τελευταία χρόνια τελειώνει με την αποκατάσταση των ανισορροπιών που την προκάλεσαν και την επάνοδο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τώρα όμως ξεκινάει η αποκατάσταση των αρνητικών συνεπειών της κρίσης σε όρους χαμένης παραγωγής, εισοδημάτων και πολύ υψηλής ανεργίας», ενώ δήλωσε σίγουρος ότι στο τρίμηνο που τελειώνει αύριο η ελληνική οικονομία έχει γυρίσει, μετά από έξι επώδυνα χρόνια ύφεσης, σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης.

Ο Πρόεδρος της ΕΤΕ και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών υπογράμμισε ότι «έγιναν μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές που οδηγούν στην ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας από την εποχή της εισαγωγής του ευρώ αλλά και απελευθέρωσαν ένα σημαντικό αναπτυξιακό απόθεμα που ήταν εγκλωβισμένο σε χρόνιες δομικές στρεβλώσεις. Η μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας ήταν πολύ σημαντική και βοήθησε στην μεγάλη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, ενώ άλλες σημαντικές σχετικές μεταρρυθμίσεις αφορούν τις απελευθερώσεις κάποιων αγορών και κάποιες βελτιώσεις στο επιχειρηματικό περιβάλλον».

Μεταρρυθμίσεις για την ανταγωνιστικότητα 

«Σήμερα, που οι σημαντικές ανισορροπίες της ελληνικής οικονομίας διορθώθηκαν και η ανάπτυξη επιστρέφει, η έμφαση της οικονομικής πολιτικής πρέπει να συγκεντρωθεί στην περαιτέρω βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, στην αλλαγή του προτύπου ανάπτυξης και στην ενίσχυση της ζήτησης. Η μεταρρυθμιστική ατζέντα για το άμεσο μέλλον είναι ακόμη γεμάτη και αφορά κυρίως διαρθρωτικές αλλαγές», επεσήμανε ο Γ. Ζανιάς και υπέδειξε επτά τομείς, όπου οι παρεμβάσεις πρέπει να εντατικοποιηθούν, που είναι::

-Φορολογία, όπου μέσα στη λαίλαπα των αυξήσεων φόρων, υπήρχαν δύο φόροι που μειώθηκαν σε επίπεδα χαμηλότερα και πριν ακόμη από την κρίση. Πρόκειται για τον ΦΠΑ στα τουριστικά πακέτα και οι ασφαλιστικές εισφορές.  Τέτοιου είδους μειώσεις φόρων και εισφορών οδηγούν την οικονομία σε μια εξισορρόπηση η οποία είναι απαραίτητη. Εννοείται πως πρέπει να εξαφανιστούν σταδιακά και οι διάφορες έκτακτες φορολογικές επιβαρύνσεις που εισήχθησαν μέσα στην κρίση, ενώ χρειάζεται και η συνέχιση της εισαγωγής σύγχρονων συστημάτων στην φορολογική διοίκηση, γιατί μόνο με βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης μπορούμε να μεταβούμε σε μια εποχή ουσιαστικής μείωσης των φορολογικών συντελεστών.

-Επιχειρηματικό περιβάλλον, όπου παρά τις βελτιώσεις που έχουν γίνει, χρειάζονται πολλές ακόμη παρεμβάσεις που διορθώνουν αγκυλώσεις από την απλή γραφειοκρατία μέχρι τον καθορισμό χρήσεων γης

-Λειτουργία αγορών.  Και εδώ αρκετά έχουν γίνει αλλά απομένουν παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν ακόμη ώστε οι αγορές να λειτουργούν ανταγωνιστικά, οι τιμές να δίνουν τα σωστά σήματα και να μην ζουν κάποιες ομάδες σε βάρος του συνόλου. Μάλιστα, κάποιες δομές αγορών έχουν σημαντικό βαθμό συσχέτισης και με την φοροδιαφυγή, το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψη στις προτάσεις πολιτικής.

-Αποκρατικοποιήσεις, που μπορούν να φέρουν αρκετά κεφάλαια στην Ελλάδα και να έχουν έναν πολύ σημαντικό αναπτυξιακό ρόλο (πχ λιμάνια) και βελτιωμένη αποτελεσματικότητα στην οικονομία. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν πρέπει να υποκατασταθούν δημόσια μονοπώλια από ιδιωτικά. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ισχυρή εποπτεία για διασφάλιση του δημόσιου και καταναλωτικού συμφέροντος. Σε κάποιες περιπτώσεις που η δημόσια παραγωγή κάποιων αγαθών δεν είναι αποτελεσματική πρέπει να εξεταστεί και η δημόσια παροχή  κάποιας δημόσιας υπηρεσίας αντί της δημόσιας παραγωγής.

-Δημόσια διοίκηση, ο «μεγάλος ασθενής», ο οποίος επηρεάζει την λειτουργία των πάντων. Το πρόβλημα της δημόσιας διοίκησης λύνεται με την εισαγωγή συστημάτων που δουλεύουν, δημιουργούν κίνητρα και αυξάνουν την αποτελεσματικότητα. Η δημιουργία μιας αξιόπιστης και αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης χρειάζεται χρόνο και γι’ αυτό η μεταρρύθμισή της θα μπορούσε να εποπτεύεται από μια ανεξάρτητη επιτροπή (ίσως ένα παρακλάδι ή μια Επιτροπή του ΑΣΕΠ) η οποία θα δημοσιεύει εκθέσεις για την πρόοδο της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης.

-Δικαιοσύνη: διασφάλιση κράτους δικαίου, προβλεψιμότητας αποφάσεων των δικαστηρίων και ταχύτητας στην εκδίκαση των υποθέσεων.

-Παιδεία, όπου αν δεν κάνουμε ένα εθνικό σχέδιο, ξεκινώντας από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε 30 χρόνια θα είμαστε πάλι σε κρίση.