Media
Ο Νίκος Τσολερίδης για το φινάλε του "Σασμού": "Χάρηκα που ο ρόλος μου είχε τέτοια εξέλιξη"
Με αφορμή το φινάλε της δραματικής σειράς "Σασμός", ο Νίκος Τσολερίδης που υποδυόταν τον Τηλέμαχο μίλησε για όλα στο περιοδικό TV24.
Πώς διαχειρίστηκες τον ξεριζωμό σου από την Άνω Ποριά μετά τη λήξη των γυρισμάτων;
Ένιωσα σαν να αφήνω την οικογένειά μου. Ήταν όντως ξεριζωμός και δεν ήταν εύκολος όπως εύκολα δεν ήταν και τα τελευταία μου γυρίσματα. Όλα είχαν μέσα το στοιχείο της απώλειας. Έκλαψα πολύ! Άρα σήμερα θρηνώ και ως Τηλέμαχος Βρουλάκης και ως Νίκος Τσολερίδης.
Ο Τηλέμαχος, εκτός του ότι έφερε τον σασμό βαπτίζοντας το παιδί της Βασιλικής, είναι και από τους λίγους ήρωες που έκανε και ο ίδιος εσωτερικό σασμό.
Έτσι είναι ακριβώς! Ο Τηλέμαχος κατάλαβε από την αρχή πως πάνω από όλα είναι η οικογένεια και δούλεψε προς εκείνη την κατεύθυνση.
Όταν ξεκίνησες στη σειρά περίμενες πως τελικά ο ήρωάς σου θα είναι αυτός που θα φέρει και επίσημα κοντά τις δύο οικογένειες;
Πρώτα από όλα τον σασμό δεν σφράγισε μόνος του ο ήρωάς μου αλλά μαζί με τον Αστέρη. Ποτέ όμως δεν θα μπορούσα να πιστέψω πως θα συμβεί αυτό. Χάρηκα που ο ρόλος μου είχε τέτοια εξέλιξη. Για την ακρίβεια, ο Τηλέμαχος ήταν απλά ένα guest στη σειρά. Ήταν απλά ένας ξάδερφος, μια μακρινή απειλή για την οικογένεια των Σταματάκηδων. Όμως εξελίχθηκε πολύ όμορφα.
Ποια σκηνή αποτυπώθηκε βαθιά μέσα σου;
Η σκηνή που ο Τηλέμαχος έμαθε ότι σκοτώθηκε ο Αντρέας και πάει να βρει τον Ρούσσο. Ήταν δυνατή και δύσκολη. Η σκηνή απαιτούσε πολύ κλάμα και σίγουρα όλο αυτό μόνο να με διδάξει μπορούσε αφού απέναντί μου είχα τον υπέροχο Στέλιο Μάινα, έναν άνθρωπο που έβλεπα και θαύμαζα από μικρός. Το ίδιο ισχύει και για τις σκηνές που είχα με τη Μαρία Πρωτόπαππα, τον Δημήτρη Ήμελλο, αλλά και εκείνες με τον Μιχάλη Αεράκη. Όταν είσαι απέναντί τους το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αφεθείς στην ενέργειά τους.
Ποιος είναι λοιπόν ο επόμενος σταθμός μετά την Άνω Ποριά;
Μετά την Άνω Ποριά ο δρόμος δεν είναι ξεκάθαρος. Δηλαδή μέχρι στιγμής δεν έχω κάποια πρόταση. Νομίζω πρέπει να λέγονται κι αυτά. Το ότι είναι κάποιος τρία χρόνια σε μια μεγάλη παραγωγή δεν σημαίνει ότι οι προτάσεις μετά θα έρχονται βροχή και το κοινό θα τον βλέπει ασταμάτητα. Έχει κι άλλη όψη το νόμισμα αυτό. Ίσως να απαιτείται χρόνος μέχρι να φύγει από πάνω μου ο Τηλέμαχος Βρουλάκης. Είναι αλήθεια αυτό και ισχύει για πολλές περιπτώσεις στη σειρά που ήμουν. Θεατρικά ήμουν και συνεχίζω στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και την παράσταση “Πήρε τη ζωή στα χέρια της” του Βασίλη Κατσικονούρη, σε σκηνοθεσία Φρόσως Λύτρα.
